پس از اینکه استخوان شکسته شد ، نیاز به استراحت و حمایت دارد تا به درستی درمان شود. پزشکان ارتوپدی از کیست برای حمایت از استخوان های مجروح و محافظت از آنها استفاده می کنند. در حالی که کست ها می توانند ناراحت کننده و ناخوشایند باشند، آنها یک روش موثر و کارآمد برای درمان شکستگی هستند.
مواد بازیگران
کست ها در اشکال و اندازه های بسیاری وجود دارد، اما دو نوع رایج ترین مواد ریخته گری شده عبارتند از گچ و فایبرگلاس.
ریخته گری یک باند حمایتی است که جامد است و همه چیز را در اطراف اندام پیچیده می کند.
- گچ
در حالی که مواد فایبرگلاس جدیدتر است، بسیاری از کاست های مورد استفاده امروز هنوز از گچ ساخته شده اند. هنگامی که کاهش شکستگی (جایگزینی استخوان) انجام می شود، اغلب گچ های گچ استفاده می شوند. دلیل استفاده از گچ پس از تغییر محل استخوان است که گچ می تواند به خوبی به بیمار قالب بندی شده، و بنابراین می تواند استخوان را دقیق تر پشتیبانی می کند. هنگامی که یک استخوان خارج از موقعیت قرار گرفت و به موقعیت بازگشت می شود، ممکن است گچ برای کمک به نگه داشتن استخوان در موقعیت مناسب استفاده شود.مشکل با گچ است که سنگین است و باید باقی بماند. کاسه گچ به دلیل مواد سنگین و سنگین آن بیمار است. علاوه بر این، آب شکل شکل دهنده را تحریک می کند و باعث می شود که بازیگران مرطوب شوند.
- فایبر گلاس
کاستی های فایبر گلاس معمولا هنگامی که استخوان خارج از موقعیت قرار می گیرد و یا اگر فرآیند بهبودی در حال حاضر آغاز شده باشد، نصب می شود. کیست فایبرگلاس وزن سبک تر، پوشیدن بیش از حد و تنفس بیشتر از گچ است. کاستی های فایبر گلاس قوی تر از گچ می باشند و نیاز به نگهداری کمتری دارند. اکثریت قریب به اتفاق امروز، فایبرگلاس است. مزیت دیگری از فایبرگلاس که برای بسیاری (و نه فقط بچه ها) جذاب است این است که آن را در بسیاری از رنگ ها می آفریند و آسان به لباس کردن است.
هر گچ گچ و فایبرگلاس بیش از چند لایه پنبه ای که برای محافظت از پوست استفاده می شود، پیچیده می شود. نگه داشتن این پنبه تمیز و خشک خواهد شد برای اهمیت شما بسیار مهم است. یک نوع خاص از مواد پلاستیکی وجود دارد که می تواند در زیر کست های فایبرگلاس مورد استفاده قرار گیرد تا اجازه دهد که بازیگران مرطوب شوند.
اگر به یک بازیگر "ضد آب" علاقمند هستید، از پزشک خود بپرسید.
تقسیمات
کست ها همچنین می توانند از مواد شکاف جدا شوند. تقسیمات اغلب مورد استفاده قرار می گیرند، زمانی که محرک های سخت تر مورد نیاز نیستند یا در مراحل اولیه پس از شکستگی اتفاق می افتد. تقسیم بندی اغلب با نام های دیگر مانند "بازیگران نرم" یا "بازیگران موقت" نامیده می شود.
شکافها می توانند از مواد مختلف ساخته شوند. یکی از کاربردهای رایج از شکاف در مراحل اولیه پس از شکستگی رخ داده است. به عنوان مثال، بیمار به ندرت بیمارستان اورژانس بیمارستان را در یکی از بازیگران ترک می کند. در عوض، پس از شکستگی آنها تشخیص داده شده، آنها معمولا splinted شده اند. مزیت Splint در این تنظیم این است که اتاق بیشتری برای تورم وجود دارد. یک عارضه بالقوه ویرانگر از درمان ریخته شده پس از شکستگی، یک سندرم محفظه است . این وضعیت زمانی رخ می دهد که فشار بیش از حد در داخل بدن ایجاد می شود و می تواند پس از شکستگی رخ دهد که تورم در فضای محدود بازیگران اتفاق می افتد. در حالی که سندرم محفظه معمولا باعث درد شدید می شود، پس از شکستن استخوان، می تواند دشوار است از درد شکستگی طبیعی بعد از شکستن استخوان، و به همین دلیل اکثر پزشکان نمی خواهند عوارض خطرناکی داشته باشند و از این طریق از یک شکاف استفاده می کنند تا اطمینان حاصل شود که اتاق مناسب برای تورم وجود دارد.