درک نتایج سی تی اسکن

اسکن کامپیوتری (CT) یک روش رایج برای عکس برداری از مغز است. در حالی که تصاویر به عنوان با وضوح بالا به عنوان یک اسکن MRI نیست، اسکن سی تی نسخه های سریع تر و ارزان تر است که به ویژه در تشخیص مشکلات عمده مانند خون و یا شکستگی در داخل جمجمه خوب است.

Early Neororadiology

برای درک چگونگی کارکرد سی تی اسکن، مهم است که کمی در تاریخ نگاه کنید.

در اصل، تنها با استفاده از یک اشعه ایکس، تنها یک تصویر از آنچه که در داخل چهره بود، تصویر می شود. پرتوهای اشعه ایکس پرتوهای تابشی هستند که توسط انواع مختلف بافت ها جذب می شوند. به عنوان مثال، هوا به آرامی هر اشعه ایکس را جذب می کند، در حالی که استخوان مقدار بسیار زیادی را جذب می کند. با قرار دادن یک فیلم در مقابل منبع اشعه ایکس، ما می توانیم حس تعداد اشعه ایکس را که در جسم نفوذ کرده اند (در مورد ما، یک سر)، و از این اطلاعات برای کشف چیزی درباره ماهیت بافت بررسی شده است.

به عنوان مثال، به دلیل اینکه اشعه ایکس از طریق استخوان متراکم عبور نمی کند، در صورتی که استخوان بین منبع اشعه ایکس و این فیلم باشد، اشعه های اشعه ایکس بسیار کم خواهد شد. در این مورد، فیلم سفید به شکل جمجمه باقی خواهد ماند.

چگونه سی تی اسکن کار می کند

توموگرافی کامپیوتری از فناوری اشعه ایکس تولید شده و بسیاری از اصول همانند هستند. در CT، به جای گرفتن یک عکس از بیمار، اشعه ایکس در اطراف سر در سطوح مختلف چرخانده می شود.

اطلاعات اشعه ایکس توسط یک کامپیوتر برای ایجاد مجموعه ای از تصاویر که به نظر می رسد به نظر می رسد مغز تا حدودی شبیه به یک کیک نان بود. برش ها در بالای مغز شروع می شوند و به سمت پایه جمجمه کار می کنند و ساختارهایی نظیر بافت نرم، مایع، استخوان و هوا را نشان می دهند.

همانند یک اشعه ایکس سنتی، ساختارهای متراکم بر روی سی تی اسکن رنگی تر رنگ تر می شوند و به عنوان اشباع شدگی نامیده می شوند. در مقابل، مناطق تیره تر، تحت تاثیر قرار می گیرند. به عنوان مثال، استخوان در یک سی تی اسکن روشن به نظر می رسد و مایع مغزی نخاعی تیره می شود. مغز به نظر می رسد در سایه خاکستری.

چگونه اختلالات در سی تی اسکن ظاهر می شود

CT اسکن می تواند چندین مشکل مختلف در جمجمه را تشخیص دهد.

بیشتر نرم افزارهای عصبی اسکن CT

CT اسکن می تواند با تکنیک های مختلف ترکیب شود تا بتواند قسمت های خاصی از سیستم عصبی را بهتر بررسی کند.

به عنوان مثال، برای به دست آوردن تصویر بهتر از رگ های خونی مغز، یک آنژیوگرافی CT انجام می شود. در این مطالعه، کنتراست به رگ های مغزی تزریق می شود تا عروق مغز را برجسته کند. این برای تشخیص آنوریسم و سایر malformations عروق مفید است.

برای بررسی فضای مایع مغزی نخاعی در ستون فقرات می توان از میلوگرام CT استفاده کرد. برای انجام این کار، رنگ کنتراست یددار تزریق شده به فضا توسط سوراخ کمری تزریق می شود. این می تواند در جستجوی ریشه عصب و یا فشرده سازی نخاع مفید باشد.

مطالعات پرفیوژن CT دوباره شامل تزریق انسداد درون شریان ها می شود، اما در این زمان، در زمان واقعی، کنتراست از طریق بافت مغز حرکت می کند. این تکنیک است که گاهی اوقات برای بررسی عملکرد رگ های خونی قبل از درمان آندوسکوپی سکته حاد استفاده می شود.

به درستی انجام شده، CT اسکن می تواند در بررسی بیماری های عصبی، به ویژه در شرایط اضطراری، ارزشمند باشد.

منابع:

Blumenfeld H، Neuroanatomy از طریق موارد بالینی. ساندرلند: ناشران Sinauer Associates 2002.

رابرت ای. گروسمن و دیوید یوسم. Neororadiology: الزامات دوم ویرایش. سنت لوئیس، MO: Mosby؛ 2003